1. Najlepsze dla mnie miejsce w klasie.

Jako osobie z dominacją lewego oka, prawego ucha, lewej ręki i lewej nogi najwygodniej będzie w środkowym rzędzie. Mogę również siedzieć w innym, ale koniecznie z lewej strony ławki (wówczas podczas pisania nie będę przeszkadzał koleżance/koledze). Lubię również koncentrując się poruszać swoją lewą nogą, np.: bujam stopę na czubkach palców, pukam, kręcę nią, rysuję coś, macham. Siedząc z lewej strony ławki będę mógł robić to swobodniej.

2. Sposób, w który lubię organizować rzeczy na ławce.

Swoje rzeczy chętnie układam po lewej stronie ławki lub na całej ławce, gdyż wówczas łatwiej jest mi po nie sięgnąć. Lubię kiedy są swobodnie rozłożone i często układam je w sposób chaotyczny, bez określonego planu. Nie przeszkadza mi to w skoncentrowaniu uwagi, a wręcz pomaga.

Kiedy nauczyciel prosi, abym je ułożył, szybko robię z nich dowolną górę. Mam problem z zachowaniem porządku i sekwencji, nie jest to dla mnie ważne. Niestety w związku z tym, sporo czasu tracę na wyszukiwanie właściwego zeszytu, czy ćwiczenia.

Szybko wówczas się rozpraszam i gubię w wykonaniu kolejnych poleceń, po prostu potrzebuję więcej czasu. Kiedy go nie mam, spieszę się i popełniam więcej błędów. Bardzo pomaga mi natomiast instrukcja słowna w jakiej kolejności mam ułożyć przedmioty na ławce.

🙂 – Powyższe uwagi dotyczą (głównie) przedszkolaków i uczniów w klasach I – III.

3. Co najlepiej buduje mój dobry nastrój i pozytywne nastawienie na początku lekcji?

• Moja prawa, dominująca półkula jest bardzo empatyczna, szybko „udziela” mi się nastrój nauczyciela. Jego dobry nastrój, buduje mój dobry nastrój. Natomiast zły nastrój nauczyciela powoduje lęk, co utrudnia koncentrację uwagi.
• Dla mojego prawego, dominującego ucha ważne są słowa jakie kieruje do mnie nauczyciel na powitanie. Jeśli będzie to zapowiedź, iż dziś poznamy coś nowego, ciekawego, skupimy się na poznaniu niezwykłych rzeczy, zbuduje to mój dobry nastrój.
• Natomiast, jeśli lekcja rozpocznie się od informacji, iż zaczniemy ją od dokończenia ćwiczenia z poprzednich zajęć, a następnie uzupełnimy karty pracy. Już na początku pojawi się zniechęcenie i nuda.

4. Co mi pomaga podczas odpowiedzi?

• Na początku odpowiedzi „pomaga” mi moje prawe dominujące ucho, które treść pytania bezpośrednio przesyła do lewej półkuli, zapewniając szybsze jej zrozumienie, pomimo silnych emocji, które mi towarzyszą.
• Najważniejsze, żeby pytanie nie było tzw. zdaniem wyrwanym z kontekstu. Bardzo pomaga mi krótkie wprowadzenie w postaci 1-2 zdań wiążących pytanie ze znanymi faktami, np.: „Przypomnij sobie ostatnio mówiliśmy o…(kontekst) korzystając z tych informacji przedstaw (i tu powinno zostać postawione pytanie)”.
• Pomaga mi również manipulowanie podczas odpowiedzi drobnym przedmiotem w lewej ręce tzw. wspornikiem ułatwiającym koncentrację uwagi.
• Mam również spory problem, żeby podczas odpowiedzi nie kręcić się. Staję wówczas na czubkach palców, kręcę lewą stopą,” kiwam się”, potrafię czubkami palców lewej stopy rysować coś na podłodze, mocno gestykuluję. Szczególnie często dzieje się to wówczas, gdy odpowiedzi towarzyszą silne emocje (zarówno negatywne, jak i pozytywne).

5. W jaki sposób najlepiej zaciekawić mnie nowym tematem lekcji?

• Lubię tematy niespodzianki, może to być niespodzianka graficzna, ruchowa.
• Ciekawym wprowadzeniem są dla mnie również zagadki słowne, rebusy, krótkie opowiadania (przedstawione przez nauczyciela), z których wywiedziony morał, stanowi temat lekcji.
• Bardzo lubię również, kiedy temat jest efektem twórczego działania.
• Nie przepadam natomiast za układaniem puzzli oraz wyszukiwaniem szczegółów na ilustracji (głównie, jeśli jest to praca na czas).
• Moje zaciekawienie już na starcie ogranicza, a czasem zupełnie niszczy konieczność samodzielnego sformułowania tematu, na podstawie odczytanego „po cichu” obszernego, nowego tekstu.

6. W jaki sposób lubię (na pierwszym etapie) zapoznać się z nowym materiałem?

• Mam kłopoty z linearnym (sekwencyjnym) opracowaniem nowych informacji, szczególnie podczas cichego czytania tekstu. Dlatego najpierw określony materiał lubię przekartkować, ogólnie się z nim zapoznać, oglądam ilustracje, odczytuję tytuły poszczególnych rozdziałów, wybrane fragmenty, podpisy pod ilustracjami, czasem zakończenie.
• Podczas czytania bardzo lubię podkreślać lub w inny sposób zaznaczać fragmenty tekstu, które uznam za ważne. Jeśli są to słowa lubię je również zapisać (albo w formie wypunktowanego planu ewentualnie, jako ważne wyrazy do zapamiętania).
• Trudne, nowe wyrazy kilkakrotnie powtarzam, czasem nawet głoskuję. Staram się je również wyjaśnić, szukając synonimów lub opisując własnymi słowami.
• Lubię też poznawać nowy materiał z wykorzystaniem metody JIGSAW (opis metody na stronie) https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=Metoda+JIGSAW, gdyż chętnie podczas pracy przemieszczam się i słucham innych. Wówczas jest mi łatwiej analizować poszczególne zagadnienia.
• Bardzo nie lubię materiałów, w których nie ma wyróżnień tylko obszerny, jednolity tekst. Taki kształt już od początku zniechęca mnie do zapoznania się z nim.

7. Co ułatwia mi koncentrację uwagi?

• Kiedy nauczyciel podczas rozmowy lub mojej odpowiedzi jest aktywnym słuchaczem, utrzymuje ze mną kontakt wzrokowy, parafrazuje fragmenty mojej wypowiedzi, potakuje gestem.
• Mogą przywołać ją również słowa nauczyciela, np.: wspomniane informacje są bardzo ważne, podaną definicję trzeba zapamiętać, zwróćcie na następującą rzecz uwagę lub po prostu uwaga. Oczywiście po warunkiem, jeśli nauczyciel nie używa ich zbyt często.
• Chcąc skoncentrować uwagę od czasu do czasu muszę podjąć aktywność ruchową najlepiej, gdyby była ona wpleciona w przebieg lekcji. Zobrazowanie ruchem, np.: działania matematycznego, twister matematyczny, przeniesienie czegoś, wskazanie, ułożenie, zmiana miejsc w klasie, itp…
• Lubię pracę w małych grupach (3 osobowych), gdzie najpierw razem wszystko przedyskutujemy, a następnie działamy.
• Czasem koncentrując uwagę lubię zamknąć oczy i skierować swoje prawe ucho w stronę źródła informacji.
• Niestety kiedy podczas lekcji niewiele się dzieje, a cała aktywność jest skupiona na cichym czytaniu długiego, jednolitego tekstu chcąc skoncentrować uwagę, „bujam się” na krześle, odwracam, bawię drobnymi, przedmiotami (pukam, pstrykam), szuram nogami pod ławką lub zagaduję kolegów siedzących obok). Wówczas jednak najczęściej rozmawiamy na tematy nie związane z lekcją.

8. Co sprawia mi największe problemy, a co ułatwia działanie podczas lekcji

• Podczas wyodrębniania szczegółów, które wypełniają kontury obiektów mogę popełniać błędy szczególnie, jeśli jest ich dużo i są do siebie podobne.
• Znacznie łatwiej jest mi wykonać zadanie polegające na otoczeniu określonych przedmiotów, obiektów zewnętrznymi konturami lub połączeniu kilku elementów w całość.

• Problem sprawiają mi również pytania, które skupiają się tylko na szczegółach.
• Wprowadzenie pytania poprzedzającego, opartego na mojej mocnej stronie tj. ujmowaniu całości, kształtów ułatwiłoby mi podjęcie pracy. Pytanie pierwsze – Czy na obrazku są wazony, które mają okrągły kształt, ile ich jest? Dopiero jako kolejne, powinno pojawić się pytanie o szczegóły. Czy są wśród nich wazony ozdobione wzorem, który znajduje się po prawej stronie, jeśli tak, to ile ich jest ?

• Na lekcjach wychowania fizycznego mogę mieć duże kłopoty w grach, w których występują sekwencje ruchów, kozłowanie piłki, w ćwiczeniach z przyrządami.
• Porządkujący komentarz nauczyciela z użyciem słów: pierwszy krok, drugi krok lub po pierwsze, po drugie w trakcie wykonywania kolejnych sekwencji oraz możliwość jednoczesnego, najlepiej kilkukrotnego ich powtórzenia wraz z nauczycielem bardzo mi pomaga. Również głośne odczytanie, krótkiej instrukcji, ujętej w kilku punktach ułatwiłoby moje działanie.

• Czasami mam problem ze zrozumieniem relacji między poszczególnymi elementami na obrazkach sytuacyjnych. Dodatkowo mocno może mnie rozpraszać wyróżniający się na nim szczegół, który nie ma znaczenia dla określonej sytuacji, np. rozmowa dwóch kolegów na temat bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię i znajdujący się na jezdni sportowy model samochodu. Swoją uwagę zwrócę głównie na samochód i to z nim będę szukał powiązań sytuacyjnych.
• Umieszczenie najważniejszych elementów na obrazku po prawej stronie oraz wyróżnienie ich wyraźniejszym, kontrastowym konturem znacznie ułatwi mi analizę ilustracji pod kątem relacji między poszczególnymi elementami. Najlepszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie najważniejszych elementów w kolorze na szarym tle.

• Pomijanie znaków diakrytycznych w literach podczas ich zapisu lub odczytywania stanowi błąd, który dość często popełniam. Preferując postrzeganie globalne mam problem ze skupieniem uwagi na szczegółach, stąd ich nie dostrzegam.
• Wyróżnienie znaków diakrytycznych poprzez, np.: inny kolor, pogrubienie, szczególnie na pierwszym etapie poznawania liter, znacznie by mi pomogło je dostrzec i zapamiętać.

• Czasem mam problem podczas dyskusji z trzymaniem się głównego wątku tematu. Lubię brać w nich udział, najchętniej pełniąc rolę wiodącą, ale mam tendencję do wprowadzania odległych dygresji, niekiedy zupełnie nie związanych z tematem.
• Słowna sugestia nauczyciela lub osób z grupy, np.: „Wracając do tematu jaka jest Twoja opinia dotycząca” (i tu powinno pojawić się zagadnienie związane z tematem).

9. Moje emocje a działanie.

• Logiczne, uporządkowane argumenty przedstawione w formie ustnej, potrafią wpłynąć na moje emocje i działanie.
• Najczęściej jest ono jednak spontaniczne oparte na własnej intuicji, wyobraźni i pasji.
• Kiedy jestem w dobrym nastroju, spokojny, zaangażowany potrafię na problem spojrzeć z bardzo szerokiej, całościowej perspektywy, wzbogaconej o kontekst emocjonalny i w takiej konwencji działać.
• Kiedy coś mnie zaciekawi, staram się z nauki uczynić dobrą zabawę słowną. Bawiąc się słowem próbuję racjonalnie wytłumaczyć dane zjawisko, najlepiej łącząc je z ruchem.
• Duży wpływ na moje emocje mają informacje przesyłane drogą wzrokową. Czasem sam się dziwię, dlaczego płaczę lub głośno się śmieję oglądając pewne sceny w filmie, na obrazku, nie potrafię tego racjonalnie wytłumaczyć.
• Najbardziej do działania pobudza mnie nowość, niespodzianka oraz zasada 3xE (energia, entuzjazm, empatia). Najlepiej, gdyby razem ze mną rozpoczął pracę nauczyciel entuzjasta, który do działania będzie zachęcał mnie odpowiednio dobranymi słowami.
• Bywam impulsywny, potrafię upierać się przy swoim zdaniu i wtedy bardzo głośno argumentuję swoje stanowisko. Dużo, dużo mówię mocno gestykulując rękoma.
• Na moje emocje mocno wpływa również mimika twarzy nauczyciela lub koleżanki/kolegi (wywrócenie oczu, skrzywienie ust, znudzenie) powodują, że mam ochotę jak najszybciej wycofać się z działania.

POWRÓT DO USTALENIA PROFILU