1. Najlepsze dla mnie miejsce w klasie.

Jako osobie z dominacją lewego oka, lewego ucha, prawej ręki i prawej nogi najwygodniej będzie w środkowym rzędzie, w środkowej lub końcowej części klasy (nie będą rozpraszały mnie dźwięki dobiegające z zewnątrz i będę mógł się swobodnie poruszać). Nie ma natomiast znaczenia, z której stronie ławki będę siedział.

Najgorsze dla mnie miejsce, to miejsce przy oknie szczególnie, jeśli będę je miał, po swojej lewej stronie. Moje lewe dominujące ucho natychmiast przekazuje dźwięki dobiegające z zewnątrz do prawej półkuli, która specjalizuje się w ich przetwarzaniu. To powoduje, iż skupiam na nich szczególną uwagę i nie jestem w stanie skoncentrować się na słowach nauczyciela. Jeśli za oknem jest duży hałas, zupełnie nie rozumiem, co on mówi.

2. Sposób, w który lubię organizować rzeczy na ławce.

Swoje rzeczy lubię układać po prawej stronie ławki, wówczas łatwiej jest mi po nie sięgnąć. Raczej nie mam problemu z ułożeniem ich w określonym porządku, jeśli zostanie on wcześniej podany. Lubię natomiast, kiedy wszystkie rzeczy są swobodnie rozłożone. Nie przeszkadza mi to w skoncentrowaniu uwagi, a wręcz pomaga. Nie muszę się rozpraszać na poszukiwaniu określonej rzeczy, po prostu mam ją w zasięgu ręki i działam. Podczas zajęć twórczych, tak właśnie układam przedmioty. Idealny porządek na ławce, schemat nie jest dla mnie, po prostu mnie ogranicza.

3. Co najlepiej buduje mój dobry nastrój i pozytywne nastawienie na początku lekcji?

• Moje dominujące, lewe ucho „lubi”, gdy pierwszej/wstępnej części lekcji towarzyszy cichy podkład muzyczny lub chwila ciszy.
• Niestety bardzo go pogarsza wysoki, podniesiony ton głosu nauczyciela, nawet wówczas, gdy w ten sposób zwraca się do innych osób, a nie bezpośrednio do mnie.
• Ten „emocjonalny filtr” może wpływać niekorzystnie na jakość całej komunikacji, głównie w kontekście odbioru (czyli zrozumienia słów, które mówi nauczyciel). Jestem wtedy zagubiony i reaguję emocjonalnie. Są to często emocje negatywne: złość lub strach.
• Niestety kiedy nauczyciel zwraca mi uwagę, może pojawić się efekt „emocjonalnego bumerangu”, tzn. im silniej staram się kontrolować emocje, tym szybciej następuje ich niekontrolowana eksplozja.

4. Co mi pomaga podczas odpowiedzi?

• W związku z dominacją lewego ucha jestem narażony na pojawienie się bloków emocjonalnych podczas odpowiedzi, a szczególny problem dotyczy jej rozpoczęcia.
• W tej sytuacji bardzo by mi pomogło dołączenie do pytania dźwięków kojarzonych z jego treścią, np. jeśli pytanie będzie dotyczyło zmian, które dokonują się wiosną w lesie, można je poprzedzić krótkim nagraniem odgłosów lasu. Ułatwi mi to, odszukanie w pamięci słów, potrzebnych do rozpoczęcia odpowiedzi.
• Mniej kłopotu sprawia mi odpowiadanie na pytania, które nie mają skomplikowanej konstrukcji gramatycznej, czyli nawet więcej pytań, ale o prostszej konstrukcji jest zdecydowanie lepszym dla mnie rozwiązaniem.
• Możliwość korzystania podczas odpowiedzi z prezentacji lub ilustracji, które nie zawierają zbyt wielu szczegółów, również byłoby dobrym wsparciem.
• Czasem lubię także manipulować drobnym przedmiotem w prawej ręce, tzw. wspornikiem ułatwiającym koncentrację uwagi.

5. W jaki sposób najlepiej zaciekawić mnie nowym tematem lekcji?

• Najbardziej intryguje mnie temat niespodzianka, np.: nietypowa aranżacja sali; dziwne przedmioty na ławce, które znajdujemy po wejściu do klasy; skrzynia z niespodzianką na biurku nauczyciela; ciekawy zapach i z czym nam się on kojarzy; abstrakcyjny obraz.
• Kolejna propozycja to opowiadanie nauczyciela, które będzie przedstawione z odpowiednią intonacją głosu, gdyż jako osoba z dominacją lewego ucha w pierwszej chwili zupełnie nieświadomie zwracam uwagę na zabarwienie emocjonalne wypowiedzi, zamiast na jej treść.
• Niestety już na starcie moją ciekawość niszczy rutynowe podejście do przedstawienia tematu, np.: „Proszę otwórzcie zeszyty i zapiszemy dzisiejszy temat lekcji”; „Dzisiejszy temat lekcji macie już zapisany na tablicy”; „Olu przeczytaj dzisiejszy temat lekcji i wszyscy go zapiszcie.”

6. W jaki sposób lubię (na pierwszym etapie) zapoznać się z nowym materiałem?

• Najpierw materiał, książkę inny tekst lubię przekartkować i ogólnie się z nim zapoznać tj.: oglądam ilustracje, odczytuję tytuły poszczególnych rozdziałów, wybrane fragmenty, czasem zakończenie, podpisy pod ilustracjami.
• Podczas czytania bardzo lubię podkreślać lub w inny sposób zaznaczać fragmenty tekstu, które uznam za ważne.
• Czasem podczas czytania „zatapiam się w myślach”, próbuję nowe informacje połączyć z tymi, które już posiadam. Pomagają mi w tym słowa nauczyciela „…zwróćcie uwagę na ten fragment – tu cytat- nawiązują one do wydarzeń, o których mówiliśmy wczoraj”.
• Lubię również kiedy nauczyciel na początku wyjaśnia nowe, trudne słowa. Często jeszcze raz je powtarzam i opisuję własnymi słowami, żeby lepiej zrozumieć.
• Preferuję również teksty, które są wzbogacone ilustracjami z małą ilością szczegółów.
• Bardzo nie lubię materiałów, w których nie ma wyróżnień tylko obszerny, jednolity tekst. Taki kształt już od początku zniechęca mnie, do zapoznania się z nim.

7. Co ułatwia mi koncentrację uwagi?

• Koncentrację uwagi ułatwia mi aktywność ruchowa ukierunkowana na problem będący przedmiotem lekcji, np.: przedstawienie tematu lekcji w formie rzeźby, symulacji, modelu; wykonanie doświadczenia; zmierzenie odległości, opracowanie plakatu, itp. Jeśli wspomnianej aktywności towarzyszy umiejętnie dobrany podkład muzyczny będzie super.
• Ogólnie lubię kiedy coś się dzieje, zmienia się, trzeba coś obserwować za chwilę słuchać, przedstawić, omówić i robię to ja, a nie jestem tylko biernym obserwatorem.
• Łatwiej jest mi skoncentrować uwagę na krótkich zadaniach, gdzie szybko widoczny jest efekt końcowy, sukces. On nastraja mnie pozytywnie i dodaje energii do dalszego działania.
• Czytelne, duże elementy graficzne w tekście również ułatwiają mi koncentrację.
• Moją uwagę potrafią również przywołać krótkie komunikaty nauczyciela (długie monologi zupełnie temu nie służą).
• Potrafię się również skupić na ciekawym materiale polisensorycznym (coś trzeba przewinąć, otworzyć, zagiąć, wysłuchać, odszukać, nie lubię tylko notować).
• Supienie uwagi na słowach nauczyciela oraz lepsze ich zrozumienie ułatwia mi lekkie, synchronicznie kołysanie/bujanie się, machanie nogą, potakiwanie głową zgodnie z rytmem wypowiadania przez niego słów. Kiedy jest głośno w klasie, a ja próbuję zrozumieć, co nauczyciel mówi, czasem zupełnie nieświadomie, robię to bardzo intensywnie.
• Niestety kiedy podczas lekcji niewiele się dzieje, pojawiają się długie wypowiedzi lub przepisywanie z tablicy, chcąc skoncentrować uwagę, odwracam się, zagaduję kolegę/koleżankę z ławki, szukam czegoś intensywnie w plecaku, chodzę wyrzucić śmieci do kosza lub bawię się telefonem.

8. Co sprawia mi największe problemy, a co ułatwia działanie podczas lekcji?

• Duży problem sprawia mi wykonywanie precyzyjnych czynności pod kontrolą wzroku, wymagających sprawnej koordynacji wzrokowo – ruchowej. W młodszych klasach mieszczenie się w liniaturze, staranne wycinanie wzdłuż linii, utrzymanie wszystkich obiektów w linii poziomej na gładkim papierze lub podczas zapisu na tablicy. W starszych klasach prawidłowy zapis cyfr w działaniach pisemnych, zapis w tabelach, prawidłowe określanie stron na mapie.
• Dostosowanie materiału do moich możliwości ułatwiłoby mi szereg działań na lekcji, np.: poszerzenie i pogrubienie liniatury; pogrubienie konturów obiektów, które mam wyciąć; podczas zapisu w tabelach możliwość zapisywania kolumnami i zasłanianie już zapisanych kolumn; możliwość korzystania z linijki podczas zapisu na gładkim papierze; zapis w innym kolorze lub pogrubienie linii w zapisie ułamków.

• Mam problem ze zrozumieniem i szybko dekoncentruję się podczas słuchania tekstów czytanych przez nauczyciela lub inne osoby szczególnie, kiedy czyta ona niepłynnie, monotonnym głosem bez odpowiedniej intonacji i interpretacji.
• Możliwość wcześniejszego zapoznania się z tekstem lub ponowne przeczytanie go przez lektora ułatwiłoby mi zrozumienie tekstu.

• Nieco wolniej reaguję na polecenia słowne, gdyż potrzebuję odrobinę (ok. 0,4-0,9 milisekundy) więcej czasu na ich percepcję, niż osoby z dominacją prawego ucha.
• Zaznacz wyższą intonacją głosu rzeczy najważniejsze, wówczas łatwiej zwrócę uwagę na ważne słowa
• Na lekcjach wychowania fizycznego mogę mieć duże kłopoty w grach, w których występują sekwencje ruchów, kozłowanie piłki, w ćwiczeniach z przyrządami, w rzutach do kosza, itp.
• Zastosowanie zasady stopniowania trudności (od najprostszych i najkrótszych sekwencji do coraz bardzie skomplikowanych i złożonych) bardzo by mi pomogło. Ocenianie wspierające w tym obszarze byłoby również wspaniałym rozwiązaniem. Jestem bowiem w stanie nauczyć się nawet skomplikowanych sekwencji, ale muszę mieć znacznie więcej czasu.

• Mam duży problem ze zrozumieniem i prawidłowym wykonaniem poleceń wieloczłonowych. Wymagają one bowiem umiejętności zapamiętania, a następnie zaplanowania w odpowiedniej kolejności poszczególnych działań. Niestety moje niższe umiejętności w zakresie sekwencyjności (determinowane preferencyjnym, prawopółkulowym sposobem interpretacji) skutkują często, pominięciem lub zmianą kolejności wykonania, niektórych działań ujętych w wieloczłonowych poleceniach. Utrudnia to, a czasem uniemożliwia prawidłowe wykonanie zadania. Wówczas siedzę i nic nie robię, gdyż nie pamiętam od czego mam zacząć. Ewentualnie zaczynam od końca, ponieważ pamiętam tylko ostatnie polecenie.
• Kierowanie do mnie jedno – dwuczłonowych poleceń lub podzielenie wieloczłonowego polecenia na kilka odrębnych, zdecydowanie pomogłoby mi wykonać zadanie. Najlepiej, gdyby kolejne polecanie pojawiało się po wykonaniu pierwszego.

• Podczas wyodrębniania szczegółów, które wypełniają kontury obiektów mogę popełniać błędy szczególnie, jeśli jest ich dużo i są do siebie podobne.
• Znacznie łatwiej jest mi wykonać zadanie polegające na otoczeniu określonych przedmiotów, obiektów zewnętrznymi konturami lub połączeniu kilku elementów w całość.

• Zdarza się, iż mam problem z podaniem nazwy określonego obrazka lub elementu na obrazku.
• Znacznie łatwiej jest mi wybrać ze zbioru obrazków ten, którego nazwa została podana. Czyli preferuję polecenia: „Wskaż obrazek, na którym przedstawiony jest (nazwa przedmiotu)”; niż polecenia „Podaj nazwę przedmiotu przedstawionego na obrazku.” Szczególnie, kiedy jestem przedszkolakiem lub uczniem w I, II lub III klasie.

9. Moje emocje a działanie.

• Jestem dość labilny emocjonalnie i bardzo szybko udzielają mi się nastroje osób z otoczenia. Dlatego nawet, gdy przychodzę na lekcję radosny i pełen energii do działania a mój kolega, spora część klasy łącznie z nauczycielem ma minorowe nastroje i „ziewa”, zaledwie w kilka minut osiągam podobny stan emocjonalny.
• Najbardziej do działania pobudza mnie nowość, niespodzianka oraz zasada 3xE (energia, entuzjazm, empatia). Super, gdyby razem ze mną rozpoczął pracę nauczyciel entuzjasta.
• Bardzo duży wpływ na mój stan emocjonalny i energię do działania ma intonacja, natężenie głosu nauczyciela. Ciepły energetyczny głos nastraja mnie pozytywnie i pobudza do działania.
• Moje pełne zaangażowanie w działanie nie jest determinowane pragmatycznym podejściem, ale odczuciem emocjonalnego sensu. Dlatego często jest ono spontaniczne oparte na własnej intuicji, wyobraźni i pasji.
• Czasem jest mi trudno podać racjonalne wytłumaczenie mojego zachowania, np. dlaczego się śmieję lub płaczę na widok określonego obrazka, zdarzenia. Nie potrafię podać argumentów uzasadniających moje stanowisko szczególnie, gdy obraz, zdarzenie wywołuje u mnie silne emocje.
• Bywam impulsywny, ale również elastyczny, potrafię zmienić zdanie, jeśli okaże się, że było ono błędne. W trudnych sytuacjach mam problem ze znalezieniem racjonalnego rozwiązania, ale działam (przy tym biegam, podskakuję, macham rękoma). Natomiast nie powtarzam wielokrotnie rozwiązania, które się nie sprawdziło, tylko spontanicznie szukam innych, niestety czasem zupełnie irracjonalnych.

POWRÓT DO USTALENIA PROFILU